قانون مبارزه با مواد مخدر
جزئیات متن قانون
قانون مبارزه با مواد مخدر
مصوبه مجمع تشخیص مصلحت نظام اسلامی
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
موضوع “مبارزه با مواد مخدر” در جلسات متعدد مجمع تشخیص مصلحت نظام اسلامی مورد
بررسی قرار گرفت و پس از بحث‌های مفصل “قانون‌مبارزه با مواد مخدر” به شرح زیر در
جلسه مورخ ۱3۶۷.۸.۳ به تصویب نهایی رسید:
قانون مبارزه با مواد مخدر
ماده ۱ – اعمال زیر جرم است و مرتکب به مجازاتهای مقرر در این قانون محکوم
می‌شود:
۱ – کشت خشخاش مطلقاً و کشت شاهدانه به منظور تولید مواد مخدر.
۲ – وارد کردن، صادر کردن و تولید انواع مواد مخدر.
۳ – نگهداری، حمل، خرید، توزیع و فروش مواد مخدر.
۴ – دایر کردن یا اداره کردن مکان برای استعمال مواد مخدر.
۵ – استعمال مواد مخدر به هر شکل و طریق مگر در مواردی که قانون مستثنی کرده باشد.
۶ – تولید آلات و ادوات و ابزار مربوط به تولید و استعمال مواد مخدر.
۷ – فرار دادن یا پناه دادن متهمان، مجرمان مواد مخدر که تحت تعقیب‌اند و یا
دستگیر شده‌اند.
۸ – محو و یا اخفاء ادله جرم مجرمان.
ماده ۲ – هر کس مبادرت به کشت خشخاش کند و یا برای تولید مواد مخدر به کشت
شاهدانه بپردازد علاوه بر امحاء کشت در هر بار، بر حسب‌میزان کشت به شرح زیر
مجازات خواهد شد:
۱ – بار اول، یک تا ده میلیون ریال جریمه نقدی.
۲ – بار دوم، پنج تا پنجاه میلیون ریال جریمه نقدی و سی تا هفتاد ضربه شلاق.
۳ – بار سوم، ده تا صد میلیون ریال جریمه نقدی و یک تا هفتاد ضربه شلاق و دو تا
پنج سال حبس.
۴ – بار چهارم، اعدام.
تبصره – هر گاه ثابت شود که کشت خشخاش یا شاهدانه به دستور مالک یا مالکان و یا
مستأجر ملک و یا قائم مقام قانونی آنها صورت گرفته است،شخص دستور دهنده که سبب
بوده است به شرط آن که اقوی از مباشر باشد، به مجازاتهای مقرر در این ماده محکوم
می‌شود و مباشر که متصدی کشت‌بوده است به یک تا سه میلیون ریال جریمه نقدی و
پانزده تا چهل ضربه شلاق محکوم خواهد شد.
ماده ۳ – هر کس بذر یا گرز خشخاش و یا سرشاخه‌های گلدار و یا به میوه نشسته
شاهدانه را نگهداری و یا مخفی و یا حمل کند به صد هزار تا سه‌میلیون ریال جریمه
نقدی و یک تا هفتاد ضربه شلاق محکوم خواهد شد. در مورد سر شاخه‌های گلدار و یا به
میوه نشسته شاهدانه، قصد تولید مواد‌مخدر از آنها باید احراز شود.
ماده ۴ – هر کس بنگ و چرس و تریاک و شیره و سوخته تریاک را وارد کشور و یا صادر
کند یا تولید یا توزیع و یا خرید و فروش کند و یا در معرض‌فروش قرار دهد با رعایت
تناسب و با توجه به مقدار مواد مذکور به مجازاتهای زیر محکوم می‌شود:
۱ – تا پنجاه گرم، تا پانصد هزار ریال جریمه نقدی و تا پنجاه ضربه شلاق.
۲ – بیش از پنجاه گرم تا پانصد گرم، از چهار میلیون تا ده میلیون ریال جریمه نقدی
و بیست تا هفتاد و چهار ضربه شلاق و یک تا پنج سال حبس.
۳ – بیش از پانصد گرم تا پنج کیلوگرم، ده تا چهل میلیون ریال جریمه نقدی و پنجاه
تا هفتاد و چهار ضربه شلاق و سه تا پانزده سال حبس.
۴ – بیش از پنج کیلوگرم، اعدام و مصادره اموال به استثناء هزینه تأمین زندگی
متعارف برای خانواده محکوم.
تبصره – هر گاه محرز شود مرتکب جرم موضوع بند ۴ این ماده برای بار اول مرتکب این
جرم شده و موفق به توزیع یا فروش آنها هم نشده است،دادگاه وی را به حبس ابد و
هفتاد و چهار ضربه شلاق و مصادره اموال به استثناء هزینه تأمین زندگی متعارف برای
خانواده‌اش محکوم می‌نماید.
ماده ۵ – هر کس تریاک و دیگر مواد مذکور در ماده ۴ را نگهداری یا مخفی یا حمل کند
با رعایت تناسب و با توجه به مقدار مواد به مجازاتهای زیر‌محکوم می‌شود:
۱ – تا پنجاه گرم، تا دویست هزار ریال جریمه نقدی و تا سی ضربه شلاق.
۲ – بیش از پنجاه گرم تا پانصد گرم، سه تا هفت میلیون ریال جریمه نقدی و ده تا شصت
ضربه شلاق و شش ماه تا سه سال زندان.
۳ – بیش از پانصد گرم تا پنج کیلوگرم، هفت میلیون تا سی میلیون ریال جریمه نقدی و
چهل تا هفتاد و چهار ضربه شلاق و دو تا ده سال زندان.
۴ – بیش از پنج کیلوگرم، سی تا پنجاه میلیون ریال جریمه نقدی و ده تا بیست و پنج
سال زندان و در صورت تکرار، اعدام و مصادره اموال به‌استثناء هزینه تأمین زندگی
متعارف برای خانواده محکوم.
ماده ۶ – مجازات مرتکب به جرایم مذکور در بندهای ۱ و ۲ و ۳ مواد ۴ و ۵ برای بار
دوم یک برابر و نیم مجازات مذکور در هر بند و برای بار سوم‌دو برابر میزان مقرر در
هر بند و در مرتبه‌های بعد به ترتیب دو و نیم و سه و سه و نیم و… برابر مجازات
مذکور در هر بند خواهد بود. مجازات شلاق‌برای بار دوم به بعد، حداکثر هفتاد و چهار
ضربه است.
در موارد مذکور در فوق چنانچه در نتیجه تکرار جرم مجموع مواد مخدر به بیش از پنج
کیلو گرم برسد مرتکب در حکم مفسد فی‌الارض است و به‌مجازات اعدام محکوم می‌شود.
حکم اعدام در صورت مصلحت در محل زندگی محکوم
و در ملاء عام اجرا می‌گردد.
ماده ۷ – در صورتی که مرتکب جرائم مذکور در مواد ۴ و ۵ از کارکنان دولت یا
شرکتهای دولتی و مؤسسات و سازمانها و شرکتها وابسته به دولت‌باشد و مطابق قوانین
استخدامی مشمول انفصال از خدمات دولتی نگردد برای بار اول به شش ماه و برای بار
دوم به یک سال انفصال از خدمات دولتی‌و برای بار سوم به انفصال دائم محکوم می‌شود.
ماده ۸ – هر کس هرویین و مرفین و کدیین و متادون و دیگر مشتقات شیمیایی مرفین و
کوکایین و نیز عصاره شیمیایی حشیش و روغن حشیش را‌وارد کشور کند یا تولید یا توزیع
یا صادر کند، یا خرید و یا فروش کند و یا در معرض فروش قرار دهد و یا نگهداری و یا
مخفی یا حمل کند با توجه به‌میزان مواد به شرح زیر مجازات خواهد شد:
۱ – تا پنج سانتی گرم، از دویست تا پانصد هزار ریال جریمه نقدی و بیست تا پنجاه
ضربه شلاق.
۲ – بیش از پنج سانتی گرم تا یک گرم، از یک میلیون تا
سه میلیون ریال جریمه نقدی و
سی تا هفتاد ضربه شلاق.
۴ – بیش از چهار گرم تا پانزده گرم، از ده تا بیست میلیون ریال جریمه نقدی و سه تا
هشت سال حبس و سی تا هفتاد و چهار ضربه شلاق.
۵ – بیش از پانزده گرم تا سی گرم، از بیست تا سی میلیون ریال جریمه نقدی و ده تا
پانزده سال حبس و سی تا هفتاد و چهار ضربه شلاق.
۶ – بیش از سی گرم، اعدام و مصادره اموال به استثناء هزینه تأمین زندگی متعارف
برای خانواده محکوم.
تبصره ۱ – هر گاه محرز شود مرتکب جرم موضوع بند ۶ این ماده برای بار اول مرتکب
این جرم شده و موفق به توزیع یا فروش آنها هم نشده است‌دادگاه وی را به حبس ابد و
هفتاد و چهار ضربه شلاق و مصادره اموال به استثناء هزینه تأمین زندگی متعارف برای
خانواده‌اش محکوم می‌نماید.
تبصره ۲ – در کلیه موارد فوق چنانچه متهم از کارکنان دولت یا شرکتهای دولتی و یا
شرکتها و مؤسسات وابسته به دولت باشد، علاوه بر
مجازاتهای‌مذکور در این ماده به
انفصال دائم از خدمات دولتی نیز محکوم خواهد شد.
ماده ۹ – مجازات مرتکب به جرائم مذکور در بندهای ۱ تا ۵ ماده ۸ برای بار دوم یک
برابر و نیم مجازات مذکور در هر بند و برای بار سوم دو برابر‌میزان مقرر در هر بند
خواهد بود. مجازات شلاق برای بار دوم به بعد، حداکثر هفتاد و چهار ضربه است.
در مرتبه چهارم چنانچه مجموع مواد مخدر در اثر تکرار به سی گرم برسد مرتکب در حکم
مفسد فی‌الارض است و به مجازات اعدام محکوم می‌شود.حکم اعدام در صورت مصلحت در
محل زندگی محکوم و در ملاء عام انجام خواهد یافت. چنانچه مجموع مواد مخدر در مرتبه
چهارم در اثر تکرار به‌سی گرم نرسد مرتکب به بیست تا سی میلیون ریال جریمه نقدی،
ده تا پانزده سال حبس و سی تا هفتاد و چهار ضربه شلاق محکوم می‌شود.
ماده ۱۰ – معتادان به مواد مخدر مذکور در ماده ۸ که تا یک گرم از آنها را حمل یا
نگهداری کنند به مجازاتهای مواد ۸ و ۹ محکوم
نخواهند شد.
ماده ۱۱ – مجازات اقدام به قاچاق مواد مخدر موضوع این قانون به طور مسلحانه اعدام
است و حکم اعدام در صورت مصلحت در محل زندگی‌مرتکب و در ملاء عام انجام خواهد
یافت.
ماده ۱۲ – هر کس مواد را به داخل زندان یا بازداشتگاه یا اردوگاه بازپروری و
نگهداری معتادان وارد نماید حسب مورد به اشد مجازاتهای مذکور در‌مواد ۴ تا ۹ محکوم
می‌گردد و در صورتی که مرتکب از مأموران دولت باشد به انفصال دائم از مشاغل دولتی
نیز محکوم می‌شود.
هر گاه در اثر سهل‌انگاری و مسامحه مأموران، مواد مخدر به داخل این مراکز وارد
شود مأموران خاطی به تناسب به مجازات:
الف – تنزل درجه ب – انفصال موقت ج – انفصال دائم، محکوم می‌شوند.
ماده ۱۳ – هر گاه کسی واحد صنعتی، تجاری، خدماتی و یا محل مسکونی خود را برای
انبار کردن، تولید و یا توزیع مواد مخدر معد سازد و یا
مورد‌استفاده قرار دهد و یا
بدین منظور آنها را در اختیار دیگری بگذارد و نیز هر گاه نماینده مالک با اطلاع یا
اجازه وی مرتکب این امور شود، موافقت اصولی‌و پروانه بهره‌برداری واحد صنعتی یا
جواز کسب واحد تجاری و خدماتی مربوط لغو و واحد یا واحدهای مذکور در این ماده به
نفع دولت ضبط‌می‌گردد.
ماده ۱۴ – هر کس به منظور استعمال مواد مخدر مکانی را دایر و یا اداره کند به
پانصد هزار تا یک میلیون ریال جریمه نقدی و یک تا چهار سال‌حبس و انفصال دائم از
خدمات دولتی محکوم می‌شود. مجازات تکرار این جرم، دو تا چهار برابر مجازات اول
خواهد بود.
تبصره – در صورتی که مکان مذکور در این ماده واحده تولیدی و استیجاری و یا خدماتی
باشد علاوه بر مجازات مقرر در این ماده موافقت اصولی‌و پروانه بهره‌برداری واحد
تولیدی و نیز پروانه کسب واحد تجاری و خدماتی مربوط به مدت یک سال از اعتبار
می‌افتد و در صورت تکرار جرم، واحد‌مذکور به نفع دولت ضبط می‌شود.
ماده ۱۵ – از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این قانون:
الف – کلیه معتادان به مواد مخدر مذکور در ماده ۸ موظفند ظرف شش ماه، اقدام به
ترک اعتیاد نمایند و ستاد موظف است از همین تاریخ مطابق‌برنامه و با رعایت الویتها
معتادان مذکور را به مراکز ترک اعتبار معرفی کند.
ب – کلیه معتادان به مواد مذکور در ماده ۴ که سن آنها کمتر از شصت سال باشد موظفند
ظرف مدت شش ماه اقدام به ترک اعتیاد نمایند. چنانچه‌پس از انقضای مهلت مقرر ترک
اعتبار نکرده باشند دادسرا آنها را به مراکز بازپروری اعزام می‌کند و این افراد تا
ترک کامل اعتیاد در مرکز باقی خواهند‌ماند. انجام این امور برنامه‌ریزی مربوط بر
عهده ستاد است.
ماده ۱۶ – پس از انقضای مهلت ماده فوق، معتادان به مواد مخدر مذکور در ماده ۸ به
مجازاتهای زیر محکوم خواهند شد:
۱ – بار اول، به پانصد هزار تا یک میلیون ریال جریمه
نقدی و چهار تا دوازده ماه
حبس.
۲ – بار دوم، به یک میلیون تا چهار میلیون ریال جریمه نقدی و یک تا سه سال حبس و
در صورتی که مرتکب از کارکنان دولت باشد علاوه بر‌جریمه نقدی و حبس، انفصال دائم
از خدمات دولتی.
۳ – بار سوم به بعد، دو تا چهار برابر مجازات بند ۲ و پنجاه ضربه شلاق
ماده ۱۷ – مجازات معتاد به مواد مخدر مذکور در ماده ۴ موضوع بند ب ماده ۱۵ که پس
از بازپروری در مراکز مربوط مجدداً معتاد گردد به شرح زیر‌است:
۱ – بار اول پانصد هزار تا یک میلیون ریال جریمه نقدی و چهار تا دوازده ماه حبس.
۲ – بار دوم، یک میلیون تا چهار میلیون ریال جریمه نقدی و یک تا سه سال حبس و
انفصال دائم از خدمات دولتی.
۳ – بار سوم به بعد، دو تا چهار برابر مجازات مقرر در بند ۲ و پنجاه ضربه شلاق.
ماده ۱۸ – هر گاه محرز شود که شخصی با انگیزه و به
قصد معتاد کردن دیگری باعث
اعتیاد وی به مواد مخدر مذکور در ماده ۸ شده است برای بار‌اول به پنج تا ده سال
حبس و برای بار دوم به ده تا بیست سال حبس و در صورت تکرار به اعدام محکوم خواهد
شد.
تبصره ۱ – در صورتی که مرتکب از کارکنان دولت یا مؤسسات و یا شرکتهای دولتی یا
وابسته به دولت باشد در همان بار اول علاوه بر مجازات‌حبس به انفصال دائم از خدمات
دولتی نیز محکوم می‌شود.
تبصره ۲ – در صورتی که مرتکب عضو خانواده خود یا دانش‌آموز یا دانشجو یا افراد
نیروهای نظامی و انتظامی را معتاد کند بار اول به ده تا بیست‌سال حبس و انفصال
دائم از خدمات دولتی و بار دوم به اعدام محکوم خواهد شد.
ماده ۱۹ – افراد غیر معتادی که مواد مخدر مذکور در ماده ۴ را استعمال نمایند به
تناسب به ده تا هفتاد و چهار ضربه شلاق یا پنج هزار ریال تا سی و‌هفت هزار ریال
جریمه و افراد غیر معتادی که مواد مخدر در ماده ۸ را استعمال کنند به بیست تا
هفتاد و چهار ضربه شلاق یا ده هزار ریال تا سی و هفت‌هزار ریال جریمه محکوم
می‌شوند.
ماده ۲۰ – هر کس آلات و ادوات مخصوص و تولید یا استعمال مواد مخدر را تولید کند
به پرداخت پنج برابر قیمت آلات و ادوات مزبور و یا پنج تا‌بیست ضربه شلاق محکوم
می‌شود.
ماده ۲۱ – هر کس متهم موضوع این قانون را که تحت تعقیب است پناه و یا فرار دهد و
یا در پناه دادن و یا فرار دادن او همکاری کند به یک پنجم تا‌یک دوم مجازات جرمی
که متهم به آن را فرار یا پناه داده است محکوم می‌شود مگر آن که در انجام این
اعمال سوء نیتی نداشته باشد. در مورد حبس ابد‌و اعدام مرتکب به ترتیب به چهار تا
ده سال و ده تا پانزده سال حبس محکوم می‌شود.
تبصره – در صورتی که مرتکب از مأموران انتظامی و یا مأموران زندان و یا از
مأموران قضایی باشد علاوه بر مجازات مذکور، از خدمات دولتی نیز‌منفصل می‌شود.
ماده ۲۲ – هر کس متهم موضوع این قانون را در حین دستگیری یا پس از دستگیری و نیز
محکوم موضوع این قانون را پناه و یا فرار دهد و یا در پناه‌دادن و یا فرار دادن
آنها همکاری کند به نصف مجازات متهم یا مجرم اصلی محکوم خواهد شد. در مورد حبس ابد
و اعدام مرتکب به ترتیب به ده سال‌و بیست سال حبس محکوم می‌شود.
تبصره ۱ – در صورتی که مرتکب از مأموران انتظامی و امنیتی و یا مأموران زندان و
یا از مأموران قضایی باشد به مجازات متهم یا مجرم اصلی و نیز‌انفصال از خدمات
دولتی محکوم می‌شود به استثنای مورد اعدام که مجازات مأمور بیست و پنج سال حبس و
انفصال دائم از خدمات دولتی خواهد‌بود.
تبصره ۲ – اگر مرتکب جرائم موضوع این قانون که هنوز تحت تعقیب قرار نگرفته است
فرار یا پناه داده شود پناه یا فرار دهنده به یک دهم تا یک‌پنجم مجازات مرتکب اصلی
محکوم می‌شود. در مورد حبس ابد و اعدام مرتکب به ترتیب به دو تا چهار سال و چهار
تا هشت سال حبس محکوم‌می‌شود.
ماده ۲۳ – هر کس با قصد، به محو یا اخفاء ادله جرم مواد مخدر اقدام کند به یک
پنجم تا نصف مجازات متهم اصلی محکوم می‌شود. در مورد‌حبس ابد مرتکب به چهار تا ده
سال حبس و در مورد اعدام به هشت تا بیست سال حبس محکوم می‌شود.
ماده ۲۴ – هر یک از اعضای شورای اسلامی روستا موظف است به محض آگاهی از کشت خشخاش
یا شاهدانه در حوزه روستا مراتب را کتباً به‌دهدار و نزدیکترین پاسگاه ژاندارمری
یا کمیته انقلاب اسلامی اطلاع دهد. رؤسای پاسگاه یا کمیته موظفند فوراً و همزمان با
گزارش موضوع به فرمانده‌بالاتر خود در بخش یا شهرستان و استان به اتفاق دهدار یا
بخشدار و نماینده شورای اسلامی روستا در محل کشت حاضر شوند و آن را امحاء و
صورت‌جلسه امر را تهیه کنند و همراه با متهم یا متهمان به مراجع ذیصلاح قضایی
بفرستند.
تبصره – در صورتی که خشخاش یا شاهدانه در حوزه‌های شهری کشت شده باشد، مأموران
شهرداری و شهربانی، کمیته و اعضاء بسیج موظفند به‌محض آگاهی مراتب را به نزدیکترین
کلانتری یا کمیته انقلاب اسلامی یا پایگاه بسیج منطقه اطلاع دهند و مسئولان مربوط
به اتفاق نماینده دادستان باید‌وفق مقررات این ماده اقدام نمایند.
ماده ۲۵ – اشخاص مذکور در ماده ۲۴ و تبصره آن در صورتی که بدون عذر موجه از انجام
وظیفه خودداری یا کوتاهی کنند بار اول به شش ماه تا‌یک سال محرومیت از مشاغل دولتی
و بار دوم به انفصال دائم از خدمات دولتی محکوم می‌شوند. اعضای شورای اسلامی نیز
بار اول برای شش ماه تا‌یک سال و بار دوم برای همیشه از عضویت شوراهای اسلامی
محروم می‌شوند.
ماده ۲۶ – هر کس به قصد متهم کردن دیگری مواد مخدر و آلات و ادوات استعمال آن را
در محلی قرار دهد به حداکثر مجازات همان جرم
محکوم‌خواهد شد.
ماده ۲۷ – هر گاه شخص دیگری را به منظور تعقیب در مراجع ذیصلاح، تعمداً و به خلاف
واقع متهم به یکی از جرایم موضوع این قانون نماید به‌بیست تا هفتاد و چهار ضربه
شلاق محکوم خواهد شد.
ماده ۲۸ – کلیه اموالی که از راه قاچاق به دست آمده باشد به نفع دولت ضبط می‌شود.
ماده ۲۹ – جریمه‌ها و دیگر وجوه حاصل از اجرای این قانون به حساب متمرکزی که در
وزارت امور اقتصادی و دارایی افتتاح می‌شود واریز‌می‌گردد. این وجوه با تصویب ستاد
مذکور در ماده ۳۳ و تأیید نخست وزیر هزینه می‌شود.
ماده ۳۰ – وسایط نقلیه حامل مواد مخدر به نفع دولت ضبط می‌شوند و با تصویب ستاد
مذکور در ماده ۳۳ و تأیید نخست وزیر مورد استفاده قرار‌می‌گیرند، به استثناء موردی
که این امر بدون اطلاع و اجازه مالک انجام یافته است.
در صورتی که راننده با اطلاع و اجازه یا بدون اطلاع و اجازه مالک، اجازه جاسازی و
یا حمل مواد مخدر را بدهد به تناسب به یکدهم تا یک
دوم‌مجازات مرتکب اصلی و در
مورد حبس ابد و اعدام به ترتیب به دو تا ده سال و چهار تا بیست سال حبس محکوم
می‌شود و علاوه بر آن گواهینامه‌رانندگی او به مدت یک تا ده سال ضبط می‌شود و در
صورتی که راننده مذکور هنگام حمل مواد فاقد گواهینامه معتبر باشد علاوه بر مجازات
بالا به دو‌برابر مجازات رانندگی بدون گواهینامه نیز محکوم خواهد شد.
رانندگان در صورت تکرار این جرم برای همیشه از داشتن گواهینامه محروم می‌شوند.
ماده ۳۱ – محکومانی که قادر به پرداخت همه یا بخشی از جریمه نقدی مورد حکم
نباشند، باید به ازای هر هزار تومان ده روز در زندانهای نیمه باز یا‌باز و یا
مراکز اشتغال و حرفه‌آموزی اقامت نمایند. در صورتی که طرز کار و رفتار محکومان در
مدت اقامت مذکور شایسته باشد بنا به تشخیص مسئولان‌اداره مراکز، این مدت تا سه روز
در ازای هر هزار تومان قابل تقلیل است.
ماده ۳۲ – احکام اعدامی که به موجب این قانون صادر
می‌شود پس از تأیید رییس دیوان
عالی کشور و یا دادستان کل کشور قطعی و لازم‌الاجرا‌است. در سایر موارد چنانچه حکم
به نظر رییس دیوان عالی کشور و یا دادستان کل کشور در مظان آن باشد که بر خلاف شرع
یا قانون است و یا آن که‌قاضی صادرکننده حکم صالح نیست، رییس دیوان عالی کشور و یا
دادستان کل کشور حق تجدید نظر و نقض حکم را دارند لکن وجود این حق مانع‌قطعیت و
لازم‌الاجرا بودن حکم نیست.
ماده ۳۳ – به منظور مبارزه با قاچاق مواد مخدر از هر قبیل و مبارزه با تولید و
خرید و فروش و استعمال آنها و نیز موارد دیگری که در این قانون ذکر‌شده است ستادی
به ریاست نخست وزیر تشکیل و کلیه عملیات اجرایی و قضایی در این ستاد متمرکز
می‌شود. اعضای ستاد به شرح زیراند:
۱ – نخست وزیر که رییس ستاد خواهد بود.
۲ – دادستان کل کشور
۳ – وزیر کشور
۴ – وزیر اطلاعات
۵ – وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
۶ – مدیر عامل صدا و سیما
۷ – فرمانده کمیته انقلاب اسلامی
۸ – سرپرست دادگاه و دادسرای مبارزه با مواد مخدر تهران
۹ – سرپرست سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی
تبصره – سرپرست دادگاه و دادسرای مبارزه با مواد مخدر تهران در دوره‌ای که عضو
ستاد است، به طور مستقل عمل می‌کند.
ماده ۳۴ – ستاد موظف است آیین‌نامه‌های اجرایی، مالی، استخدامی و تشکیلات و شرح
وظایف ستاد و واحدهای خود را حداکثر ظرف دو ماه از‌تاریخ ابلاغ به تصویب ستاد
برساند و شروع به اجرای قانون نماید.
ماده ۳۵ – مدت اعتبار این قانون از تاریخ اجرا دو سال است و در این مدت، اجرای
کلیه قوانین مغایر متوقف می‌شود و امر مبارزه با مواد مخدر‌منحصراً با ستاد خواهد
بود.